maandag 2 april 2012
Actualiteit
Het enige gedicht uit Sterk zeil dat werd geïnspireerd door de actualiteit – de actualiteit van tien jaar geleden. Het verdoolde volk vond zijn verlosser: iemand die het noemde bij zijn diepste naam. Johannes de Doper en de goddelijke kale – ze bevrijdden, ontbonden en ontkluisterden. De belofte dat de zelfrealisatie van de een hetzelfde zal teweegbrengen bij de ander - dat voelt elke individuele volgeling. Aan zijn water, aan het eelt op zijn voetzolen, aan zijn ziel. Het gedicht werd geschreven tijdens de wonderbaarlijke opkomst van Fortuyn.
Schematische antropologie
Zoals je voorstelt: een verlaten heelal zonder
liefde, je omgorden
en afwenden. 30 dagen lang op water
en brood in de
woestijn, onafgepaald. Sterren-
hemel koekeloeren en terug onder de
levenden. Omgord, in ruige mantel,
stinkend van stof
en zweet boodschap verkondigen van
liefde. Toeschouwers en -hoorders
stromen toe. Je
verwezenlijkt je boodschap.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten