vrijdag 14 september 2012

Klassiek

 
Een gedicht dat voor je ogen klassiek wordt. Ik kwam het tegen op de poëziekalender van Meulenhoff en kocht meteen het recente nummer van Het Liegend Konijn dat als bron werd vermeld. Het bevatte tien gedichten van een dichter die – blijkbaar - in 2003 zijn laatste bundel had gepubliceerd. Op zijn naam was ik wel eens gestuit in bloemlezingen, maar die paar losse gedichten hadden nooit veel indruk op me gemaakt. Dat deed dat ene gedicht nu wel – dat ene gedicht dat de samenstellers van de kalender uit een tijdschrift hadden geplukt. Gelijk hadden ze, vond ik, en ook de negen andere gedichten in Het Liegend Konijn waren niet mis.

Enkele maanden geleden verscheen Het wilde kind, de derde bundel van René Puthaar. De bundel is goed ontvangen en het gedicht wordt overal, in werkelijk elke bespreking, geciteerd. Gisteren ook weer, in de vijfsterrenrecensie in de NRC. Het gaat over de lente, dat scheelt. Ik hoef het niet over te typen, maar kan het hiervandaan kopiëren. Het gaat vanaf nu het gedroomde gedichtenleven leiden: in zijn bundel en in de meest uiteenlopende bloemlezingen. Lezers, contexten, betekenissen. Interpretaties, literatuurgeschiedenissen, schoolboeken. Dat is allemaal minder triest dan het klinkt. Die brug bij Bommel ligt er ook nog steeds heel aardig bij.


Het voorjaar

Zoals iemand in het donker vragen kan,
zelf in het zwart, niets voor ogen:
is het al licht? Komt eindelijk de zon op?

Snijdend en eenvoudig als het binnenlopen
van een kind, gezien van waar geen binnen is.
Het woord, licht, glijdt van zijn hellingen

ons dal in, alomtegenwoordig wordt het dag
en in het duister, niets voor ogen, leeft het
in de zilverspinsels van zijn bruidssluiers,

spreidt het zonder aarzelen zijn lakens uit
over het veld en gaat zichzelf te buiten
in het lichtste: voorjaarslicht, alles begint.

Hoor je? Dat is wat het donker vraagt.
Een ongeboren merel luistert. In de ceder
huivert kou. Dat is wat het duister ons vertelt.

René Puthaar, Het wilde kind, Amsterdam 2012.
 
 
(op 1 september gepubliceerd op Neder-L)
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten